Konstanty Radziwiłł

Życiorys  Praca, medycyna W 1983 r. podjął pracę w przychodni na warszawskim Ursynowie. W tej dzielnicy pracował jako lekarz rodzinny z przerwą na lata 2015-18 do chwili objęcia stanowiska Wojewody. Od 1994 r. jest specjalistą medycyny rodzinnej. W latach 1996-2015 był właścicielem małej Przychodni Medycyny Rodzinnej na warszawskich Kabatach. Przez wiele lat równolegle pracował w warszawskim Pogotowiu Ratunkowym oraz jako lekarz zakładowy i wykładowca. W latach 2005-15 wykładał medycynę rodzinną w Katedrze Medycyny Rodzinnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W 2011 r. w Wojskowym Instytucie Medycznym uzyskał tytuł doktora w dziedzinie nauk medycznych.  Ukończył studia podyplomowe z ekonomiki zdrowia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie z bioetyki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Posiada uprawnienia członka rad nadzorczych spółek skarbu państwa. Pracował w kilku radach nadzorczych w obszarze finansów, ubezpieczeń i ochrony zdrowia. W latach 2013-15 był przewodniczącym rady nadzorczej szpitala ginekologiczno-położniczego św. Zofii przy ul. Żelaznej. W latach 2010-15 pracował w Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia jako ekspert w dziedzinie informatyzacji służby zdrowia. Od 2007 r. jest ekspertem Światowej Organizacji Zdrowia. W latach 2015-18 sprawował urząd Ministra Zdrowia.    Dzieciństwo W latach 1965-73 uczęszczał do Szkoły Podstawowej Nr 205 na warszawskim Mokotowie, a następnie w latach 1973-77 do Liceum Ogólnokształcącego Nr VI im. Tadeusza Reytana, gdzie uzyskał świadectwo maturalne.  Studia, NZS W latach 1977-83 studiował na I Wydziale Lekarskim warszawskiej Akademii Medycznej, gdzie uzyskał dyplom lekarza. W tym okresie, jesienią 1980 r. był jednym z założycieli Niezależnego Zrzeszenia Studentów, a następnie jego prezesem na Akademii Medycznej i członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w podziemnych działaniach NZS, a następnie w nielegalnym ruchu „Wolność i Pokój”.  Działalność publiczna W latach 1993-2015 działacz samorządu lekarskiego. Zajmował liczne funkcje w warszawskiej Okręgowej Izbie Lekarskiej i Naczelnej Izbie Lekarskiej. W latach 2001-10 był prezesem Naczelnej Rady Lekarskiej. Jako przedstawiciel polskiego samorządu lekarskiego brał udział w działalności licznych międzynarodowych organizacji lekarskich. W latach 2010-12 był prezydentem Stałego Komitetu Lekarzy Europejskich. Współzałożyciel Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus”, a przez wiele lat członek Zarządu tej organizacji. W latach 2015-2019 senator Rzeczypospolitej.  Odznaczenia Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (2004). Posiada liczne odznaczenia samorządu lekarskiego, jest laureatem nagrody m. st. Warszawy (2015).  Rodzina Z żoną Joanną mają ośmioro dzieci i szesnaścioro wnucząt.



Życiorys

Praca, medycyna
W 1983 r. podjął pracę w przychodni na warszawskim Ursynowie. W tej dzielnicy pracował jako lekarz rodzinny z przerwą na lata 2015-18 do chwili objęcia stanowiska Wojewody. Od 1994 r. jest specjalistą medycyny rodzinnej. W latach 1996-2015 był właścicielem małej Przychodni Medycyny Rodzinnej na warszawskich Kabatach. Przez wiele lat równolegle pracował w warszawskim Pogotowiu Ratunkowym oraz jako lekarz zakładowy i wykładowca. W latach 2005-15 wykładał medycynę rodzinną w Katedrze Medycyny Rodzinnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W 2011 r. w Wojskowym Instytucie Medycznym uzyskał tytuł doktora w dziedzinie nauk medycznych.

Ukończył studia podyplomowe z ekonomiki zdrowia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie z bioetyki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Posiada uprawnienia członka rad nadzorczych spółek skarbu państwa. Pracował w kilku radach nadzorczych w obszarze finansów, ubezpieczeń i ochrony zdrowia. W latach 2013-15 był przewodniczącym rady nadzorczej szpitala ginekologiczno-położniczego św. Zofii przy ul. Żelaznej. W latach 2010-15 pracował w Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia jako ekspert w dziedzinie informatyzacji służby zdrowia. Od 2007 r. jest ekspertem Światowej Organizacji Zdrowia. W latach 2015-18 sprawował urząd Ministra Zdrowia.
 

Dzieciństwo
W latach 1965-73 uczęszczał do Szkoły Podstawowej Nr 205 na warszawskim Mokotowie, a następnie w latach 1973-77 do Liceum Ogólnokształcącego Nr VI im. Tadeusza Reytana, gdzie uzyskał świadectwo maturalne.

Studia, NZS
W latach 1977-83 studiował na I Wydziale Lekarskim warszawskiej Akademii Medycznej, gdzie uzyskał dyplom lekarza. W tym okresie, jesienią 1980 r. był jednym z założycieli Niezależnego Zrzeszenia Studentów, a następnie jego prezesem na Akademii Medycznej i członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w podziemnych działaniach NZS, a następnie w nielegalnym ruchu „Wolność i Pokój”.

Działalność publiczna
W latach 1993-2015 działacz samorządu lekarskiego. Zajmował liczne funkcje w warszawskiej Okręgowej Izbie Lekarskiej i Naczelnej Izbie Lekarskiej. W latach 2001-10 był prezesem Naczelnej Rady Lekarskiej. Jako przedstawiciel polskiego samorządu lekarskiego brał udział w działalności licznych międzynarodowych organizacji lekarskich. W latach 2010-12 był prezydentem Stałego Komitetu Lekarzy Europejskich. Współzałożyciel Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus”, a przez wiele lat członek Zarządu tej organizacji. W latach 2015-2019 senator Rzeczypospolitej.

Odznaczenia
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (2004). Posiada liczne odznaczenia samorządu lekarskiego, jest laureatem nagrody m. st. Warszawy (2015).

Rodzina
Z żoną Joanną mają ośmioro dzieci i szesnaścioro wnucząt.